Herfręši fluguveišimannsins gengur śt į aš fį fiskinn til aš opna kjaftinn og gleypa fluguna. Aš minnsta kosti glefsa nógsamlega ķ hana til aš festa sig. Flestum okkar viršist fiskurinn eiga bara tvo kosti ķ žessu strķši: aš vera eša vera ekki,bķta eša bķta ekki. En fleiri kostir eru ķ stöšunni:
Žaš var sumariš 2000 aš ég sannfęršist um aš fiskar beita fleiri brögšum en žeim aš bķta eša bķta ekki ķ strķšinu viš flugur veišimanna.Žaš skiptir ekki mįli hvar ég var aš veišum, atvikiš stendur mér ljóslifandi fyrir hugskotssjónum. Ég var meš fluguna ķ yfirboršinu og dró hęgt aš mér. Hśn var komin mjög nįlęgt. Ég fylgdist meš hvort fiskur kęmi ķ hana. Allt ķ einu reis fiskur upp,rétt aftan viš hana. Hann kom hįlfur upp aš framan og lagšist aš flugunni um leiš og hann spyrnti sér frį og ķ kaf. Flugan straukst viš hann rétt aftan viš haus. Fiskurinn opnaši aldrei kjaftinn. Žaš var eins og hann vęri aš stjaka viš flugunni meš"öxlinni" . Hśn żttist til hlišar, žaš var greinilegt, og hann ętlaši sér aldrei aš glefsa ķ hana, žaš var ljóst. Svo hvaš var hann aš gera? Reka fluguna burt?
Sķšar
Žetta sat ekki ķ mér fyrr en ég var aš ręša einhver mįl viš Kolbein Grķmsson aš hann sagši mér söguna um rosatökuna ķ Grķmsį. Laxinn kom upp meš skvampi, žaš strekktist į lķnunni og svo žaut hann śt langt nišur hylinn og žašan nišur įna alveg žangaš til sįralķtiš var eftir af lķnunni. Og žaš var alveg vonlaust aš nį honum inn į hjólinu. Eftir langa męšu og eltingarleik nįšist laxinn og žį kom ķ ljós hvernig stóš į: hann var meš fluguna ķ sporšinum. Hafši lamiš fluguna meš blöškunni.
Bleikjan
Ég kveikti allt ķ einu į perunni. Skömmu įšur hafši ég veriš ķ bullandi ęvintżri į Arnarvatnsheiši meš žurrflugur. (Sjį grein um žaš mįl į vefnum). Viš stóran stein lį torfa af bleikju og ég tķndi žęr upp hverja į fętur annarri. Kastaši flugunni ķ įtt aš steininum og lét hana bęrast nišur į spegil. Žaš brįst ekki ef kastiš var gott: bleikja tók. Svona tók ég fimm eša sex ķ röš. Og nś lenti flugan į nįkvęmlega sama staš, žetta var nokkuš langt kast og ég sį aš smį gusa kom upp viš fluguna og nś var fast. Grunar lesendur nokkuš? Jś, bleikjan var meš fluguna ķ sporšinum. Hśn hafši ekki gleypt hana eins og hinar, heldur lamiš hana. Rekiš hana burt? Var henni tekiš aš blöskra žessi fluga sem tķndi burt vinkonur hennar? Var hśn byrjš aš skynja hęttuna sem stafaši af žessu óbošna kvikindi? Hvaš var hśn aš meina?
Žingvallavatnsbleikjan
Kolbeinn hlustaši į söguna og sagši mér ašra. Hann hafši veriš į Žingvöllum og sett śr žurrflugu. Vatniš er djśpt og tęrt. Svo hann sį vel žegar hlussubleikja, fjögur pund eša meira, kom stešjandi nešan śr dżpinu. Hśn hękkaši sig ķ vatninu og stefndi beint į fluguna sem lį į yfirboršinu. Žį snéri hśn sér skyndilega viš og lamdi sporšinum ķ fluguna og žaut svo rakleišis ķ djśpiš aftur. Hśn hafši komiš langa leiš ķ žessum tilgangi einum.
Laxar
Veišimenn segjast oft hafa séš laxa taka maška sem rennt er aš žeim og fara meš frį sér og ,,leggja til hlišar". Žeir taka žvert į öngulinn og gęta žess aš festa sig ekki, hreinsa bara rusliš frį. Hiš sama viršist gerast ķ įkvešnum tilvikum meš fluguna, aš fiskurinn tekur hana ekki, heldur lemur, eša stjakar viš. Ķ bandarķskri grein sem ég las nżlega sagši höfundur aš sér virtist margir fiskar kjósa aš undirbśa ,,drįpiš" žegar žeir ętla sér stórar straumflugur meš žvķ aš lemja žęr fyrst til aš ,,lama" fórnardżriš.
Žetta er athyglisverš kenning. Oft sjįum viš fiska koma mjög nįlęgt flugunni įn žess aš taka, en róta upp vatni meš miklu skvampi. Žetta er ekki sama hegšun og elting, žvķ gengiš er lengra og lagt til flugunnar įn žess žó aš taka. Žessi höfundur taldi fiskinn vera aš trufla eša slį vęntanlega brįš śt af laginu. Fiskurinn ętli sér aš stöšva eša lama brįšina, og svo aš taka hana. Rįšiš er kannski aš sleppa alveg sambandi viš fluguna og lįta hana reka eins og dauša eftir aš fiskurinn hefur lamiš? Ég er ekki viss. En ég ętla aš reyna aš muna eftir aš prófa nęst žegar eitthvaš svona gerist. Žvķ žaš er ekki nęrri alltaf sem fiskurinn festir fluguna ķ sér žegar hann ręšast aš henni meš žessum hętti. Sem betur fer, žvķ hśkk er fślt. Hitt gęti veriš skemmtilegt, aš lįta fluguna liggja eins og įrįsin hafi heppnast, og athuga hvort hann kemur aftur og tekur. Reynandi? Hvķ ekki.
Höfundur Stefįn Jón Hafstein
Birt 2005
LEIT