,,Hér er dálítið merkileg saga" skrifar Jón Gunnar Benjamínsson á síðuna Fluguveiðigúrúar og við fengum leyfi til að birta hér því hún á erindi víða.
Sagan er svona:
Undirritaður veiddi bleikjuna á myndinni (sú efri), þann 2.ágúst 2011 og reyndist hún vera merkt. Hún var þá 65cm. og var sleppt eftir snarpa viðureign og myndatöku. Þann 1.ágúst 2014 veiddi sá sem þetta skrifar svo stærðarinnar bleikju á nánast sama blettinum og hina fyrri eða á Jökulbreiðunni á svæði 5 í Eyjafjarðará. Sú reyndist líka merkt og var hvorki meira né minna en 71cm. Við nánari eftirgrennslan reyndist þarna um sama fiskinn að ræða og veiðimaðurinn hafði glímt við sumarið 2011, haft sigur og sleppt aftur í ánna, nánast þremur árum fyrr upp á dag. Það má leiða að því líkum að þessi fiskur sé um það bil 9 pund og gott til þess að vita að hún syndir enn um hylji Eyjafjarðarár og muni auka kyn sitt enn eina ferðina.
Þetta er ótvíræð og óvéfengjanleg sönnun þess að veiða og sleppa aðferðin í bleikjuveiði, skilar árangri.
Með veiðikveðjum,
Jón Gunnar
Það er auðvitað aragrúi fleiri dæma um að veiða og sleppa er að auka virði svæða fyrir landeigendur og veiðimenn. Silungur gengur aftur og aftur upp árnar sínar til hrygningar. Urriðinn í Þingvallavatni til dæmis verður bara stærri og stofninn sterkari með hverju árinu sem líður eftir að farið var að skylda veiðifólk til sleppinga á honum. Við höfum birt fréttir frá áratug síðan þar sem fréttir af svona fiskum komu aðeins örfáum sinnum á ári. Núna veiða sömu veiðimenn jafnvel tugi urriða frá 60cm upp úr á einu og sama tímabilinu. Eyjafjarðará er að koma tilbaka eftir mögur ár og þar er sérstaklega sjóbirtingur í sókn. Enn eitt gott dæmi um þetta er Leirá í Leirársveit, þar er núorðið hægt að gera frábæra sjóbirtingsveiði, stofninn stækkar og það fjölgar í honum. Með þessu er hægt að gera svæðin frambærilegri og flottari fyrir framtíðar veiðimenn landsins.
LEIT